Het is bijna zover!
Het begint nu écht te kriebelen. De koffers zijn nog net niet gepakt, maar in ons hoofd staan we al halverwege de Galibier. Nog twee stevige trainingsweken, dan een taperweekje, en dan is het eindelijk zo ver: Hét grote doel; De Marmotte.
Afgelopen weken draaiden om fietsen, fietsen en je raadt het al, nóg meer fietsen. Mei was een maand om in te lijsten. Zóveel strakblauwe dagen, korte mouwen, volle bidons en lege benen. In totaal trapten we in mei maar liefst 2.100 kilometer weg. Dat zijn dus heel wat zadeluren, klimmetjes, windvangers, bloesemwegen en koffiestops verder.
De intensiteit zat er ook goed in: lange duurtrainingen, tempo-blokken, drempelintervallen en hier en daar een hijgzone op de Posbank. Elk uur op de fiets had een doel, en alles wijst in dezelfde richting: de Alpen. Niet zomaar voor de lol rondjes draaien, maar echt bouwen aan dat klimvermogen, die mentale focus en dat beetje extra inhoud voor de zware slotklim naar Alpe d’Huez.
Weekendje Winterberg trainen met een gouden randje
Tussen al die trainingsweken door, trokken we er ook even op uit. Samen met vrienden reden we een weekend lang in Winterberg maar vooral rondom Winterberg. Niet alleen goed voor de moraal, maar ook voor de hoogtemeters én de sfeer. Prachtige wegen, rustige klimmetjes, frisse lucht en bosrijke uitzichten wat wil je nog meer?
We maakten veel kilometers, trapten serieus wat wattages omhoog, maar genoten minstens zo hard van de bordjes pasta ’s avonds en de uitgebreide lunches onderweg. Een aanrader als je even een weekendje de bergen in wil zonder direct naar de Alpen te hoeven. En natuurlijk: fietsen is leuk, maar fietsen in goed gezelschap maakt het pas echt top.
Materiaalstress & laatste checks
Maar trainen is één ding. De voorbereiding stopt natuurlijk niet bij de benen. De komende dagen zijn ook het moment om de fiets onder handen te nemen. Want ja: je kunt nog zo sterk zijn, als je met een versleten ketting of verkeerde cassette omhoog moet, is het afzien met een grote A.
Dus: klimverzetje erop, nieuwe bandjes gemonteerd (lek rijden op de Lautaret is gewoon zonde), remblokjes check, ketting gesmeerd, en bidonhouders dubbel gecheckt. Alles moet kloppen. Geen risico’s meer.
Ook op het vlak van voeding en rust zijn we de puntjes op de i aan het zetten. Genoeg eten tijdens de training, goed slapen, en ja: af en toe ook gewoon een dagje écht rust. Want herstel is waar de winst zit. Dat is misschien wel het lastigste in de laatste fase niet té veel meer willen doen. Vertrouwen op het werk dat al is gedaan.
Soigneren is ook trainen
Laten we eerlijk zijn: goed getraind aan de start verschijnen is mooi, maar er een beetje stijlvol uitzien mag ook niet ontbreken als wielrenner. De afgelopen weken hebben we dus niet alleen aan de benen gewerkt, maar ook aan de look. Nieuwe helm? Check. Frisse shirtjes? Jazeker. Nieuwe bril? Jep. Alles voor dat ultieme #marmottestyle gevoel.
En zoals dat gaat met de zoektocht naar de ultieme outfit… belandden we ook even op Vinted. Waar we dachten een stijlvolle koop te doen, kregen we in ruil vooral een lesje digitale naïviteit. Opgelicht, jawel. Gelukkig het geld terug én een wijze les rijker: goedkoop is soms écht duurkoop.
Nog even dan…
De Marmotte komt dichterbij. De benen worden sterker, de ritten langer, en het moraal stijgt met elke zonnestraal. De bloesemtocht dit weekend voelt als een cadeau tijdens de voorbereiding mooie omgeving, flinke afstand, en een lekkere boost voor het vertrouwen.
Stay tuned!
👉 Laat je inspireren voor je volgende fietsavontuur — volg Biketravels!
